Najważniejsze elementy standardów ochrony dzieci w parafii
Chrystusa Dobrego Pasterza w Tarnobrzegu
Standardy ochrony dzieci to zasady, które mają przyczyniać się do tworzenia
bezpiecznego środowiska w taki sposób, by każde dziecko mogło się czuć w parafii
dobrze, było w niej akceptowane i szanowane. Standardy określają również sposób
reagowania na krzywdę lub niestosowne zachowanie w parafii lub poza nią, a także
wyznaczają sposób postępowania z osobą krzywdzoną i sprawcą. Każdy osoba w
naszej parafii jest odpowiedzialna za tworzenie bezpiecznego środowiska:
księża, siostry zakonne, pracownicy, animatorzy, rodzice, dzieci i młodzież. Wszyscy
razem starają się współpracować w trosce o dobro wspólne.
W parafii Chrystusa Dobrego Pasterza wyznaczona jest osoba, która ma
szczególną odpowiedzialność w zakresie ochrony dzieci i młodzieży przed
krzywdzeniem:
Osoba zaufania: Pan Grzegorz Babiuch
Kontakt: Tel. +48 799 223 083
Wszystkie działania powinny być podejmowane w trosce o dzieci i młodzież,
zapewniać im poczucie bezpieczeństwa oraz wspomagać ich rozwój.
W parafii organizowane są różne inicjatywy edukacyjne skierowane do
pracowników, animatorów, rodziców, dzieci i młodzieży. Szkolenia i warsztaty
dotyczą sposobów tworzenia bezpiecznego środowiska, ochrony przed krzywdzeniem
i przeciwdziałania różnym formom przemocy. Niedopuszczalne jest stosowanie
jakiejkolwiek formy przemocy (fizycznej, psychicznej czy seksualnej) przez
pracowników parafii lub dzieci. Każdy sygnał świadczący o tym, że dziecko może
doświadczać przemocy ze strony osoby dorosłej lub innego dziecka w parafii lub poza
nią, jest zawsze bardzo poważnie traktowany przez pracowników parafii. Każda
sytuacja jest odpowiednio badana, a podejmowane działania mają na celu jak
najszybsze przerwanie krzywdzenia i udzielenie wsparcia osobie, która go
doświadcza. Pracownicy parafii podejmują działania według zasad określonych w
pełnej wersji standardów ochrony dzieci.
Kiedy dzieje się coś niepokojącego, szczególnie wtedy, gdy dzieci i młodzież są
krzywdzeni przez innych lub są świadkami krzywdy innej osoby, niezwłocznie
powinni o sytuacji poinformować pracowników parafii/animatorów/osobę zaufania.
Szczególnie ważną częścią standardów są zasady bezpiecznych relacji między
dorosłymi a dziećmi oraz między dziećmi. Mają one służyć tworzeniu bezpiecznego i
przyjaznego środowiska w parafii. Pracownicy/animatorzy będą zawsze reagować na
przekraczanie i nierespektowanie przyjętych zasad.
Podstawową zasadą jest równe traktowanie wszystkich dzieci. Godność każdej
osoby jest w naszej parafii szanowana. Jednocześnie uwzględnia się wyjątkowość i
indywidualność każdej osoby, co wymaga dostosowania metod i podejścia
uwzględniającego jego potrzeby i sytuację życiową.
2
Pracownicy parafii/animatorzy powinni reagować na niewłaściwe zachowania
dziecka wobec samego siebie, rówieśników lub dorosłych, upominając go i stosując
przyjęte w parafii środki dyscyplinujące. Jest to przejaw troski osób dorosłych o
bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci.
Troska o bezpieczeństwo i dobre relacje dotyczy również Internetu i
komunikacji drogą elektroniczną. Parafia dba o to, by dostęp do Internetu był
bezpieczny, wprowadza rozwiązania ograniczające możliwość dostępu do treści
szkodliwych. Ponadto pracownicy parafii reagują na niebezpieczne, szkodliwe i
krzywdzące sytuacje dziejące się w przestrzeni internetowej. Dziecko zawsze może
poprosić o pomoc, gdy on sam lub ktoś inny doświadcza krzywdzenia w sieci.
Pracownicy parafii dbają o ochronę wizerunku dzieci i młodzieży. Rodzice
decydują, czy wyrażają zgodę na publikację zdjęć i filmów prezentujących wizerunek
ich dzieci. Podczas różnych wydarzeń związanych z życiem parafii są robione zdjęcia
i nagrywane filmy, które mogą później być wykorzystane w mediach
społecznościowych. Mogą być na nich obecni tylko ci, których rodzice wyrazili na to
zgodę. Każde dziecko w momencie wykonywania zdjęć lub nagrań ma prawo
powiedzieć, że nie chce, by jego wizerunek w materiałach z tego konkretnego
wydarzenia był publikowany. Pracownicy szanują decyzję dziecka. Powyższa zasada
nie dotyczy sytuacji, kiedy wizerunek osoby stanowi jedynie szczegół całości, takiej
jak zgromadzenie, krajobraz lub impreza publiczna.
Dzieci i młodzież powinny szanować prawo do prywatności rówieśników oraz
dorosłych, dlatego nie mogą publikować w przestrzeni internetowej i w swoich
mediach społecznościowych wizerunku innych osób bez jej wiedzy i zgody.
- Zasady bezpiecznych relacji pracowników parafii z dziećmi
- W standardach ochrony dzieci znajduje się szczegółowy kodeks zachowań, który
powinien być respektowany przez wszystkich pracowników parafii. Poniżej
zamieszczamy streszczenie najważniejszych zasad obowiązujących osoby dorosłe
pracujące w parafii:
– Pracownicy parafii podejmują działania dla dobra dzieci i w ich najlepszym
interesie.
– Każde dziecko jest traktowane z szacunkiem, uwzględnia się jego godność,
prawo do prywatności, a także indywidualne potrzeby, zdolności i sytuację
życiową.
– Indywidualne podejście nie może oznaczać niesprawiedliwego faworyzowania
wybranego dziecka.
– Pracownicy dbają o tworzenie odpowiednich relacji z dziećmi, właściwych dla
osób dorosłych, opartych na szacunku, zaufaniu i respektowaniu odpowiednich
granic w komunikacji i kontakcie fizycznym.
– Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy w jakiejkolwiek formie.
– Niedopuszczalne jest nawiązywanie z dziećmi i młodzieżą jakichkolwiek relacji
o charakterze seksualnym czy romantycznym.
– Niedopuszczalne jest utrwalanie wizerunku dzieci dla celów prywatnych.
3
– Każdy kontakt z dziećmi jest jawny i wynika z realizacji zadań i działań
prowadzonych na rzecz parafii. Pracownicy nie mogą utrzymywać relacji
prywatnych z dziećmi (poza sytuacjami, gdy kontakty poza parafią wynikają z
innych przyczyn – np. pracownik jest członkiem rodziny bądź znajomym rodziny
dziecka).
– W sytuacji, gdy dorośli nie stosują się do przyjętych zasad, świadek takiego
zachowania może zgłosić sprawę do osoby przyjmującej zgłoszenia, innego
pracownika parafii, którego darzy zaufaniem, lub bezpośrednio do proboszcza.
ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMIĘDZY MAŁOLETNIMI
Parafia p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza jest miejscem zapewniającym
bezpieczeństwo dzieciom także w grupie rówieśniczej. Kierując się wartościami
wypływającymi z Ewangelii, staramy się wpoić naszym parafianom postawę szacunku
wobec każdego człowieka – dzieci i dorosłych. Pragniemy, by w relacjach międzyludzkich
bliska była im ewangeliczna zasada: „Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie
czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12a).
Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi poznali wszyscy pracownicy i
współpracownicy parafii, dzięki czemu mogą oni umiejętnie i adekwatnie do zaistniałej
sytuacji reagować na każde niewłaściwe zachowanie czy przemoc. Również małoletni
powinni przestrzegać poniższego kodeksu w szkole i poza nią, w kontakcie bezpośrednim i
wirtualnym.
Kodeks zachowań został opracowany z udziałem dzieci i młodzieży. Ewaluacja i
weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi odbywać się będzie co dwa lata, a
także po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w parafii podjęta zostanie interwencja z powodu
krzywdzenia rówieśniczego. Zmiana treści zasad bezpiecznych relacji między dziećmi jest
możliwa w każdym momencie na ich wniosek i z ich udziałem.
- RÓWNE TRAKTOWANIE I SZACUNEK DLA KAŻDEJ OSOBY:
- Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.
- Pamiętaj, że każda osoba jest kimś wyjątkowym i szczególnie obdarowanym przez Boga.
Należą się jej szacunek i troska o jej dobro. - Bądź tolerancyjny – szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy
koleżanek/kolegów. - Pamiętaj, że przez różnorodność wzajemnie się ubogacamy.
- Masz prawo do zabawy i relacji z każdym dzieckiem, ale pamiętaj, że nie zawsze inne
dziecko ma chęć do kontaktu z Tobą w danym momencie. Uszanuj to. - Zachowaj otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do grona
Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań, rozmów i
szkolnych aktywności.
- ZASADY KOMUNIKACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI:
- Zachowuj życzliwość i szacunek wobec koleżanek/kolegów.
4
- Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, o ile nie
naruszają one dobra innych osób. - Słuchaj innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.
- Zachowuj kulturę słowa w każdej sytuacji.
- Stosuj formy grzecznościowe.
- Pytaj o zgodę na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).
- SZACUNEK DLA CUDZEJ WŁASNOŚCI, PRYWATNOŚCI I
PRZESTRZENI:
- Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.
- Zapytaj, jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.
- Nie przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich zgody. Każdy ma prawo do
prywatności. - Nie rób zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i
innych osób bez ich wyraźnej zgody. - Pamiętaj, że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli inna osoba potrzebuje chwili
samotności, uszanuj to. Naruszanie tej przestrzeni może rodzić konflikty.
- ZAKAZ STOSOWANIA PRZEMOCY W JAKIEJKOLWIEK FORMIE:
- Nie stwarzaj sytuacji, w których ktoś czułby się celowo pomijany, izolowany.
- Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe
przytrzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną. - Szanuj przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich w sposób, który
może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny. - Nie wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i
obrażaj kolegów/koleżanek. - Nie wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach kolegów/koleżanek.
- Nie zwracaj się w sposób wulgarny do innych.
- Pamiętaj, że żarty są wtedy żartami, kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli tak jest,
natychmiast zakończ taką zabawę słowną. - Nie narażaj siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające życiu i zdrowiu tak
fizycznemu, jak i psychicznemu. - Nie wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy,
wyglądu kolegów/koleżanek. - Nie zabieraj rzeczy należących do innych bez ich zgody.
- SZACUNEK W KONTAKTACH INTERNETOWYCH I ZAKAZ
CYBERPRZEMOCY:
- Szanuj innych i traktuj ich tak, jak chcesz, by traktowali Ciebie – dotyczy to wszystkich
typów Twojej aktywności w sieci. Po drugiej stronie ekranu jest drugi człowiek.
5
- Pamiętaj, że cyberprzemoc często zaczyna się od tzw. „niewinnych żartów”. Nie każdy ma
takie samo poczucie humoru. Uważaj na to, co piszesz i co publikujesz, w Internecie nic nie
ginie. W świecie wirtualnym łatwo poruszyć lawinę wzajemnych niechęci, co może
doprowadzić do konkretnej formy przemocy. - Nie udostępniaj kontaktów do innych osób (telefonicznych, mailowych) bez ich zgody.
- Dbaj o swój oraz innych wizerunek w sieci – nie publikuj wrażliwych danych,
powierzonych ci informacji oraz zdjęć i filmów ośmieszających innych. Szanuj ich
prywatność. - Chroń intymność swoją i innych. Nie wysyłaj i nie udostępniaj zdjęć lub filmów, które by
ją naruszały. - Sprzeciwiaj się hejtowi, sam nie publikuj obrażających i agresywnych komentarzy oraz
reaguj, gdy zauważysz, że ktoś jest poniżany w Internecie. Nie przesyłaj dalej
ośmieszających wiadomości. Zgłoś takie działania odpowiednim osobom. - Nie prowokuj innych do niepotrzebnych, nieuzasadnionych kłótni. Trolling, świadome
poniżanie, nękanie i zaczepki są zachowaniami niedopuszczalnymi. - Nie wykluczaj swoich rówieśników z grup w mediach społecznościowych z powodu
swoich prywatnych niechęci. - Nie podszywaj się w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie w cyberprzestrzeni jest
kradzieżą tożsamości. To jest przestępstwo. - Jeżeli zauważysz, że ktoś nie wylogował się ze swojego konta, nie wykorzystuj tej sytuacji
do działań, które przyniosłyby mu szkodę, ale życzliwie poinformuj go o jego nieuwadze. - Pamiętaj, że groźby, pomówienia, nawoływanie do nienawiści, prześladowanie,
ośmieszanie w cyberprzestrzeni także są karalne. Twoje działania w sieci nie są anonimowe.
- SPOSOBY POKOJOWEGO ROZWIĄZYWANIA KONFLIKTÓW:
- Wycisz się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą kontrolę.
Zastanów się, co chcesz osiągnąć. Jeśli to możliwe, podejmij spokojną rozmowę z drugą
stroną. - Umów się na rozmowę w bardziej stosownych warunkach, w ten sposób zyskasz czas na
konstruktywny dialog. - Powiedz, co według Ciebie jest problemem, co przyczyną nieporozumienia, czego
oczekujesz. - Słuchaj drugiej osoby. Dopytaj o jej odczucia i oczekiwania. Podsumuj to, co
usłyszałaś/usłyszałeś dla upewnienia się, czy dobrze zrozumiałeś/zrozumiałaś jej komunikat. - Upewnij się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie do swoich odczuć.
- Wspólnie wymyślcie rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony.
- Jeśli nie uda się Wam dojść do porozumienia, poproś o pomoc osobę dorosłą, aktualnego
opiekuna grupy. Porozmawiaj o tym z Twoimi rodzicami. Nie rozwiązuj konfliktu
samodzielnie. - Nie bądź obojętny, gdy komuś dzieje się krzywda. Zawsze poinformuj o tym osobę
dorosłą.